Page 133 - KONSUMENT WOBEC WYZWAN WSPOLCZESNOSCI

Konsument wobec wyzwań współczesności. Aspekty prawa materialnego i procesowego

(zgodnie z licznymi postulatami środowisk biznesowych), jak również eliminujących wątpliwości
interpretacyjne wynikłe w toku stosowania aktualnie funkcjonujących przepisów62. Poszerzony
został zakres przedmiotowy postępowania z art. 47928 § 1 k.p.c. o zażalenia na postanowienia wy-
dawane przez Prezesa Urzędu w sprawie rozpatrzenia sprzeciwu, o którym mowa w art. 84c usta-
wy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej63 oraz zażalenia, o których mowa
w art. 105 m i art. 105p ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów64.
Wprowadzono także, w związku ze zgłaszanymi postulatami termin wniesienia odwołania od de-
cyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu ochrony konkurencji i konsumen-
tów w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji65.

Istotne znaczenie miało także dodanie w art. 47931 § 4 i 5 k.p.c., iż w razie uwzględnienia odwo-
łania od decyzji stwierdzającej naruszenie zakazu określonego w art. 6 ust. 1 pkt 1-6 ustawy z dnia
16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów lub w art. 101 ust. 1 lit. a-e Traktatu o funk-
cjonowaniu Unii Europejskiej, poprzez jej uchylenie w części dotyczącej przedsiębiorcy albo zmia-
nę w taki sposób, że na przedsiębiorcę nie jest nakładana kara pieniężna, sąd ochrony konkurencji
i konsumentów z urzędu uchyla tę decyzję również w części dotyczącej osoby zarządzającej, o której
mowa w art. 6a tej ustawy, która dopuściła do naruszenia zakazu przez tego przedsiębiorcę.

Wprowadzono także rozwiązania, które mają stanowić dodatkowe zabezpieczenie interesów konsu-
mentów w przypadku naruszania ich praw przez przedsiębiorców, jak również wzmocniona zostanie
skuteczność stosowania przepisów dotyczących zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsu-
mentów66. Ze względu na doświadczenia w toku praktycznego stosowania uregulowań z zakresu ochrony
konsumentów zawartych w ustawie, a także coraz częściej pojawiające się w ostatnim czasie przypad-
ki poważnych naruszeń prawa skierowanych przeciwko interesom konsumentów, istniała konieczność
stworzenia nowych instrumentów wdrażania polityki konsumenckiej, które, z jednej strony, umożliwią
skuteczniejsze egzekwowanie prawa w przypadku wystąpienia naruszenia, a z drugiej będą służyć efek-
tywniejszemu informowaniu konsumentów o występujących, choćby potencjalnie, zagrożeniach, po to by
dać konsumentom czas na reakcję i zapobieżenie z ich strony szkodliwym skutkom praktyki.

Przede wszystkim wprowadzono do ustawy publiczne ostrzeganie przez Prezesa UOKiK o podej-
rzeniu naruszenia zbiorowych interesów konsumentów w przypadku stosowania przez przedsiębior-
cę praktyki (np. reklama wprowadzająca w błąd) skierowanej do szerokiego kręgu konsumentów,
mogącej narazić konsumentów na znaczne straty finansowe lub niekorzystne skutki. Jednakże Prezes
UOKiK może skorzystać z tego uprawnienia dopiero na etapie postępowania w sprawie praktyk
naruszających zbiorowe interesy konsumentów67. Takie uregulowanie będzie korzystne dla kon-
sumentów, gdyż pozwoli im na szybsze powzięcie informacji o możliwych nieprawidłowościach na
rynku dotyczących bezpośrednio tych konsumentów. Nowelizacja wprowadziła również instrument

62 Planowane zmiany były omawiane wielokrotnie – m.in. A. Piszcz, Kilka uwag do projektu założeń ustawy o zmianie
ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, iKAR 2012, nr 2(1), s. 7; M. Sieradzka, Instrumenty ochrony konsumen-
tów w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów z 2007 r. – potrzeba zmian?, iKAR 2012, nr 2(1),; M. Sieradzka,
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów – potrzeba zmian przepisów wywołujących wątpliwości interpretacyjne,
iKAR 2013, nr 1(2), s. 45; A. Maziarz, Kilka uwag do projektu nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumen-
tów, iKAR 2013, nr 7(2), s. 8; P. Semeniuk, Sz. Syp, „Wylanie dziecka z kąpielą” – czyli o leniency plus w Polsce,
iKAR 2013, nr 7(2), s. 31; Dalsze głosy w debacie nowelizacyjnej (T. Bagdziński, R. Gago i P. Rosiak, D. Aziewicz, K.
Kowalik-Bańczyk, J. Sroczyński), iKAR 2013, nr 7(2), s. 42.

63 Dz. U. z 2013 r. poz. 672.
64 Dz. U. Nr 50, poz. 331, z późn. zm..
65 Dotychczasowy termin był dwa razy dłuższy nie wliczając w to, okresów oczekiwania na dokonanie zgłoszenia
przez pozostałych uczestników koncentracji, uzupełnienie braków lub informacji w zgłoszeniu, uiszczenia opłaty od
wniosków o wszczęcie postępowania, czyli na dopełnienie przez przedsiębiorców obowiązków formalnych związanych
ze zgłoszeniem koncentracji co postulowano w doktrynie – B. Turno, Termin do wniesienia odwołania od decyzji Pre-
zesa UOKiK, PPH 2008, nr 6, s. 20 i n..
66 Szerzej na ten temat A. Piszcz, Komentarz do art. 73a [w:] Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów. Komen-
tarz, red. T. Skoczny, Warszawa 2014, s. 963.
67 P. Semeniuk, Sz. Syp, „Wylanie dziecka z kąpielą” – czyli o leniency plus w Polsce, iKAR 2013, nr 7(2), s. 31 i n.

133