Page 106 - KONSUMENT WOBEC WYZWAN WSPOLCZESNOSCI

Konsument wobec wyzwań współczesności. Aspekty prawa materialnego i procesowego

2.2. Prawo żądania usunięcie wady fizycznej rzeczy,
tzn. naprawy rzeczy

Przechodząc do analizy konkretnych uprawnień kupującego z tytułu gwarancji wskazać należy, że
według znowelizowanego art. 577 § 2 k.c. jednym z możliwych obowiązków gwaranta, w zależ-
ności od treści oświadczenia gwarancyjnego, jest naprawa rzeczy wadliwej, określana też przez
ustawodawcę jako usunięcie wady fizycznej rzeczy (§ 3 tego przepisu). Ustawodawca nie pre-
cyzuje jednak, na czym konkretnie ma polegać naprawa. Na gruncie art. 1 ust. 2 lit. f dyrektywy
1999/44/WE naprawa oznacza doprowadzenie towarów konsumpcyjnych (w kodeksie cywilnym
– rzeczy zakupionej) do stanu zgodności z umową sprzedaży w przypadku braku takiej zgodności
(obecnie według kodeksu cywilnego – wadliwości). Wobec powyższego można przyjąć, że obo-
wiązek gwaranta polegający na naprawie rzeczy sprowadza się zasadniczo do tego, żeby zastąpić
wadliwe elementy lub podzespoły nowymi, niewadliwymi, w taki sposób, aby zapewnić rzeczy
objętej gwarancją pełną sprawność eksploatacyjną, zgodną z warunkami technicznymi dla tej ka-
tegorii przedmiotów (rzeczy)26 i przywrócić pełną jej funkcjonalność. Odpowiedzialność gwaranta
oparta jest więc na konstrukcji odpowiedzialności za rezultat27. Po prawidłowo wykonanej napra-
wie, rzecz ma być użyteczna w tym znaczeniu, że powinna ona być zdolna do normalnego użytku
i funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. Cechy użytkowe takiej rzeczy powinny być zgodne
z ustalonymi normami i uzasadnionymi oczekiwaniami28. Nie chodzi jednak o przywrócenie jej
pełnej wartości rynkowej lub handlowej29 czy też estetyki30. Zgodnie z wyrokiem SA w Warszawie
z dnia 6 maja 2010 r.31 zobowiązanie gwaranta do takiej naprawy, która przywraca zakupionej rze-
czy pełną wartość rynkową, byłoby zobowiązaniem o świadczenie niemożliwe.

Zobowiązanie gwaranta polegające na naprawie rzeczy będzie uznane za wykonane pod wa-
runkiem, że realizując je usunie on wszystkie ujawnione wady, a ponadto że naprawa taka będzie
skuteczna32. Oznacza to, że wady zostały usunięte w sposób eliminujący możliwość ponownego
wystąpienia tych samych wad, tzn. nie powinny się one znowu ujawnić. Zgodnie bowiem ze sta-
nowiskiem SN, wyrażonym w wyroku z dnia 26 listopada 1996 r.33, wykonanie zobowiązania
z gwarancji, gdy w następstwie dokonanego wyboru przez gwaranta rzecz została naprawiona,
polega nie tylko na usunięciu wad, ale także na skuteczności naprawy. Tylko naprawa skuteczna
„przywraca uprawnionemu z gwarancji możność niezakłóconego korzystania z rzeczy zgodnie z jej
przeznaczeniem”. Z tego też powodu naprawa nieskuteczna wyczerpywać może znamiona nienale-
żytego wykonania zobowiązania gwarancyjnego przez gwaranta, co w rezultacie skutkować może
poniesieniem przez niego odpowiedzialności ex contractu. Będzie ona jednak możliwa wtedy, gdy
nieskuteczność naprawy była wynikiem okoliczności, za które gwarant ponosi odpowiedzialność
i po spełnieniu przesłanek tej odpowiedzialności (art. 471 i n. k.c.).

Analogicznie będzie wyglądała sytuacja, jeżeli gwarant nie usunie wady w oznaczonym terminie.
Także wtedy skutkować to będzie niewykonaniem przez niego zobowiązania, a w konsekwencji może
doprowadzić do poniesienia przez niego odpowiedzialności odszkodowawczej z art. 471 i n. k.c., o ile
brak naprawy był następstwem okoliczności, za które gwarant ponosi odpowiedzialność. Z kolei w przy-

26 Zob. orzeczenie SN z dnia 6 grudnia 1977 r., II CR 412/77, OSNCP 1978, nr 9, poz. 163 z glosą M. Nestorowicza,
NP 1979, nr 4, s. 120.

27 Tak Cz. Żuławska (w:) G. Bieniek (red.), Komentarz..., t. 2, wyd. 9, s. 121; A. Kubiak-Cyrul (w:) B. Kaczmarek-
Templin, P. Stec, D. Szostek, Ustawa..., s. 512.

28 E. Łętowska, Prawo umów..., s. 379.
29 Tak też A. Brzozowski (w:) K. Pietrzykowski (red.), Kodeks..., t. II, s. 325.
30 Zob. wyrok SN z dnia 27 kwietnia 2012 r., V CSK 166/11, LEX nr 1211176; zob. też wyrok SN z dnia 30 listopada
1999 r., I CKN 821/99, LEX nr 603854.
31 VI ACa 1288/09, niepubl.
32 Odnośnie do skuteczności naprawy zob. też wyrok SN z dnia 14 sierpnia 1985 r., II CR 232/85, OSNCP 1986, nr 7–8,
poz. 123 z glosą M. Nestorowicza, NP 1987, nr 1, s. 89 oraz z analizą E. Łętowskiej, NP 1987, nr 7–8, s. 114 i 117.
33 II CKU 35/96, Prok. i Pr. 1997, nr 4, poz. 26.

106