Page 100 - KONSUMENT WOBEC WYZWAN WSPOLCZESNOSCI

Konsument wobec wyzwań współczesności. Aspekty prawa materialnego i procesowego

Izabela Mycko-Katner

Uniwersytet Szczeciński

Uprawnienia kupującego konsumenta z tytułu
gwarancji po nowelizacji Kodeksu cywilnego
dokonanej ustawą o prawach konsumenta

1. Wstęp
Na gruncie polskiego sytemu prawnego sprzedawca może odpowiadać za wady rzeczy sprzedanej
w ramach rękojmi albo też niezależnie z tytułu gwarancji. Gwarancja, która została ukształtowana
w kodeksie cywilnym stanowi samodzielną instytucję prawną, niezależną od rękojmi, która ma na
celu zabezpieczenie interesów kupujących w razie wystąpienia wad fizycznych w nabytej rzeczy
poprzez przyznanie im uprawnienia do wyeliminowania wady na koszt gwaranta, aby móc korzy-
stać z rzeczy zgodnie z przeznaczeniem. Udzielenie gwarancji skutkuje tym, że kupujący uzysku-
je od gwaranta osobne zapewnienie co do właściwości rzeczy, które określone jest w oświadczeniu
gwarancyjnym. Wskazane w takim oświadczeniu uprawnienia kupującego mogą jednakże pokry-
wać się z uprawnieniami z rękojmi względnie mogą je uzupełniać.

Instytucja gwarancji – jak wskazuje się w doktrynie – silniej niż rękojmia, jest inspirowana ideą
poszanowania realnego wykonania zobowiązania, a tym samym nierozerwalnością węzła umow-
nego łączącego strony. Dzięki niej jest możliwe przywrócenie ekwiwalentności świadczeń bez
konieczności sięgania do roszczeń z tytułu odpowiedzialności kontraktowej, których dochodzenie
jest trudniejsze dowodowo. W tym ostatnim przypadku kupujący chcąc dochodzić odszkodowa-
nia musi bowiem wykazać wysokość szkody w swoim majątku, przy czym przybiera ona postać
uszczerbku, który jest spowodowany brakiem określonych właściwości czy cech w rzeczy sprze-
danej, tj. tzw. wadliwością rzeczy. Z gospodarczego punktu widzenia gwarancja ma natomiast na
celu umożliwienie kupującemu korzystania z zakupionej rzeczy w sposób zgodny z jej przeznacze-
niem, bez zakłóceń przez okres oznaczony w oświadczeniu gwarancyjnym (karcie gwarancyjnej,

Por. glosę Cz. Żuławskiej do orzeczenia GKA z dnia 3 czerwca 1971 r., I 5993/71, OSPiKA 1972, z. 7–8, poz. 119.
W. J. Katner (w:) J. Rajski (red.), System..., t. 7, s. 147; J. Skąpski (w:) S. Grzybowski (red.) System..., t. III, cz. 2, s. 151.
Zob. E. Łętowska, Prawo umów konsumenckich, Warszawa 2002, s. 378.

100