Page 9 - FILM1

Zgodnie z art. 3 dyrektywy 83/2011 ma ona zastosowanie do każ-
dej umowy zawartej pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem
na warunkach i w zakresie określonym w jej przepisach. Komisja
Europejska w ramach konsultacji społecznych zaproponowa-
ła dwa wariant definicji konsumenta. Jeden węższy: tylko oso-
by fizyczne zawierające umowy w celach prywatnych (działające w celach
niezwiązanych z własną działalnością gospodarczą, handlową lub zawodo-
wą); drugi szerszy: osoby fizyczne zawierające umowy w głównej mierze
w celach prywatnych (działające w celach w głównej mierze niezwiązanych
z działalnością gospodarczą), czyli w głównej mierze dla celów prywatnych
ale częściowo (w mniejszym zakresie) dla celów związanych z działalnością
gospodarczą lub zawodową.

Np. gdy kupiony tablet używany jest w większości dla rozrywki
i tylko czasami dla prezentacji biznesowej. Ostatecznie zgodnie
z motywem 17 preambuły do dyrektywy (dodanym przez Par-
lament Europejski) w przypadku umowy o podwójnym charak-
terze (np. zakup dla celów prywatnych i związanych z działalno-
ścią gospodarczą lub zawodową) gdy umowa zawierana jest w celach które
częściowo są związane z działalnością handlową danej osoby, a częściowo
nie są z nią związane a cel handlowy jest do tego stopnia ograniczony, że
nie jest dominujący w ogólnym kontekście umowy taka osoba powinna
być uznawana również za konsumenta [J.A. Luzak, V.Mak, The Consumer
Right Directive, pkt.4]