Page 3 - FILM1

Od wielu lat Unia Europejska harmonizuje regulacje w zakresie prawa
konsumenckiego. Zgodnie z art. 12 TFUE wymogi ochrony konsumen-
tów są uwzględniane przy określaniu i urzeczywistnianiu polityk i dzia-
łań Unii. Przez ostatnie lata UE wydała szereg dyrektyw odnoszących
się do konsumenta. Należą do nich dyrektywa z dnia 20 grudnia 1985 r.
w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem
przedsiębiorstwa (85/577/EWG), dyrektywa z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zor-
ganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (90/314/EWG), dyrektywa z dnia 5 kwiet-
nia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (93/13),
dyrektywa z dnia 26 października 1994 r. w sprawie ochrony nabywców w odniesie-
niu do niektórych aspektów umów odnoszących się do nabywania praw do korzy-
stania z nieruchomości w oznaczonym czasie (94/47), dyrektywa z 20 maja 1997 roku
w sprawie ochrony konsumentów w umowach zawieranych na odległość (97/7/WE),
dyrektywa z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towa-
rów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji (99/44/WE), DYREKTYWA z dnia
23 września 2002 r. dotycząca sprzedaży konsumentom usług finansowych na odle-
głość (2002/65/WE), dyrektywa z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt
konsumencki 2008/48/WE, dyrektywa z dnia 14.1.2009 r. w sprawie ochrony konsu-
mentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długo-
terminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany (2008/122/WE)
i wreszcie dyrektywa 2001/83 o prawach konsumenta zastępująca dyrektywy 577/85
i 97/7. W Polsce dyrektywa ta została implementowana ustawą z 30 maja 2014 roku
o prawach konsumenta (Dz.U. z 2014 r. poz.82) i weszła w życie 25 grudnia 2014 roku.