Page 7 - FILM4

Uznanie orzeczeń i ich wykonalność na podstawie rozporządzenia
Bruksela I Bis jest dokonywane z mocy prawa, czyli bez potrzeby
wszczęcia specjalnego postępowania o uznanie, czy o stwierdze-
nie wykonalności.
Orzeczenia nie uznaje się jeżeli:
• uznanie byłoby oczywiście sprzeczne z porządkiem publicznym Pań-

stwa Członkowskiego, w którym wystąpiono o uznanie,
• pozwanemu, który nie wdał się w spór, nie doręczono dokumentu

wszczynającego postępowanie lub dokumentu równorzędnego w cza-
sie i w sposób umożliwiających mu przygotowanie obrony, chyba że
pozwany nie złożył przeciwko orzeczeniu środka zaskarżenia, chociaż
miał do tego możliwość,
• orzeczenia nie da się pogodzić z orzeczeniem wydanym między
tymi samymi stronami w Państwie Członkowskim, w którym wystą-
piono o uznanie,
• orzeczenia nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem wydanym
w innym Państwie Członkowskim albo w państwie trzecim w sporze o
to samo roszczenie między tymi samymi stronami, o ile to wcześniej-
sze orzeczenie spełnia warunki konieczne do jego uznania w Państwie

OCzłonkowskim, w którym wystąpiono o uznanie.
koliczności uzasadniające odmowę uznania, czy odmowę
stwierdzenia wykonalności bada sąd każdego państwa człon-
kowskiego na etapie wykonalności tego orzeczenia. Jednakże,
jeżeli sporna jest kwestia uznania orzeczenia, wówczas każda
ze stron, która powołuje się na uznanie orzeczenia może w
trybie przewidzianym w rozporządzeniu dla postępowania w przedmiocie
stwierdzenia wykonalności orzeczenia wystąpić z wnioskiem o ustalenie, że
orzeczenie podlega uznaniu.